۳۶۵ روز در صحبت قرآن نوشته استاد حسین محیالدین الهی قمشهای، کتاب چهارم از مجموعه کتابهای جوانان و فرهنگ جهانی است. این مجموعه با هدف شناساندن فرهنگ و ادبیات به جوانان اولین بار سال ۱۳۹۰ به همت نشر سخن تدوین منتشر شده است.
کتاب «۳۶۵ روز در صحبت قرآن» ۳۶۵ قطعه کوتاه و بلند از قرآن برای آشنایی جوانان با تعلیمات فراگیر قرآن انتخاب شده و کوشش شده است که این گنجینه تصویری از ابعاد گوناگون کلام آسمانی برای مخاطب ترسیم کند.
این کتاب، تفسیر در معنی اصطلاحی کلمه مانند تفاسیری چون کشاف و مجمع البیان و امثال آن نیست، بلکه بیشتر انعکاسی از کتاب وحی در ادب عرفانی فارسی و اسلامی است و نگاهی دارد به قرآن از دیدگاه ادبی، زیباشناسی و اخلاقی، اجتماعی و عرفانی.
گروه اندیشه ایکنا به منظور بهرهمندی مخاطبان خود از این گنجینه قرآنی و ادبی اقدام به انتشار قطعههایی از کتاب «در صحبت قرآن» کرده است. یکصد پنجاه و ششمین قسمت از تحفه این کتاب با عنوان «در معرفی زیانکارترین مردمان» تقدیم مخاطبان گرامی میشود.
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا ﴿۱۰۳﴾
الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا ﴿۱۰۴﴾( کهف104-103)
(ای رسول ما) بگو آیات میخواهید شما را آگاه کنم که زیانکارترین مردمان کدام باشند؟(103) آن کسانی که تمامی تلاش خود را در زندگی دنیا صرف کردند و گمان بردند که کاری نیکو و تدبیری شایسته و جای آوردهاند(104).
گوش دهیم به سخنان خُبرهترین کارشناس سود و زیان در عالم که به معرفی زیانکارترین انسانها پرداخته است؛ البته در آیات دیگری نیز خداوند مکرر به بیان زیانکاری و محرومیت بعضی آدمیان در دنیا و آخرت اشاره کرده است. اما در اینجا آن گروهی را معرفی میکند که از همه زیانکارترند. ممکن است مردمی باشند که پیوسته در کسب متاع و مطامع دنیوی میگذرانند اما از این غفلت راضی نیستند و گاه و بیگاه شوق لذّات متعالی در ایشان ظاهر میشود و ممکن است در نهایت نقطهای از این غفلت نجات یابند.
اما گروهی دیگر هستند که همه عمر صرف کار دنیا میکنند و به خور و خواب و خشم و شهوت میگذرانند و قدمی از مرز حیوانی به ساحت انسانی نمیگذارند و با این همه به خود میبالند که ما بهترین سودا و نیکوترین تجارت را کردهایم، توفیقها یافتهایم و ثروتها و مقامات گرد آوردهایم و خودستایی و فخر فروشی میکنند. اینها به حقیقت زیانکارترین اهل عالمند زیرا زود باشد که همه دستاوردهای دنیوی را از کف بدهند و نومید و تهیدست با بارهای سنگینی از گناهان، عالم را با حسرت و اضطراب ترک گویند و کلمه «صعلوک» (مفلسترین و محرومترین) نام حقیقی ایشان خواهد بود، خَسِرَالدُنیا و الاخِره.
انتهای پیام